جزایر بالی

در این راهنمای جامع، شما را به سفری خیال‌انگیز در میان بالی و مجمع‌الجزایر اطراف آن می‌بریم؛ از جزایر کوچک و آرام گیلی با آب‌های فیروزه‌ای تا صخره‌های عظیم و دراماتیک نوسا پنیدا، از جنگل‌های بارانی فلورس تا خانه اژدهای افسانه‌ای کومودو. هر گوشه از این بهشت استوایی، تجربه‌ای متفاوت و به یادماندنی را برایتان رقم خواهد زد.
اگر رویای سفر به این بهشت گرمسیری را در سر می‌پرورانید، تور بالی می‌تواند آغازی عالی برای کشف این منطقه باشد. با انتخاب تورهای تخصصی بالی، نه تنها از جاذبه‌های اصلی این جزیره زیبا دیدن خواهید کرد، بلکه فرصت سفر به جزایر اطراف و تجربه ماجراجویی‌های بی‌نظیر را نیز خواهید داشت.
در ادامه این راهنما، با تمام آنچه برای برنامه‌ریزی یک سفر فراموش‌نشدنی به بالی و جزایر اطراف آن نیاز دارید، آشنا خواهید شد؛ از بهترین زمان سفر و نحوه جابجایی بین جزایر گرفته تا معرفی جاذبه‌های برتر هر جزیره و فعالیت‌های هیجان‌انگیزی که می‌توانید تجربه کنید. پس با ما همراه شوید تا رازهای پنهان این بهشت استوایی را کشف کنیم.

تاریخچه و فرهنگ منحصر به فرد بالی و جزایر اطراف

فرهنگ بالی ترکیبی غنی از میراث هندو-جاوه‌ای و سنت‌های بومی است که آن را از سایر جزایر اندونزی متمایز می‌کند. در حالی که اکثریت مردم اندونزی مسلمان هستند، حدود ۸۳ درصد مردم بالی پیرو آیین هندو بالیایی هستند. تاریخ این جزیره به هزاران سال پیش بازمی‌گردد، اما تأثیر عمیق فرهنگ هندو از قرن اول میلادی آغاز شد. هنر، رقص، موسیقی و معماری بالی همگی نشان‌دهنده این میراث غنی فرهنگی هستند. مراسم آیینی متعدد، از جمله جشن نیپی (روز سکوت) و مراسم سوزاندن جسد (نگابن)، بخش مهمی از زندگی روزمره مردم بالی را تشکیل می‌دهند. جزایر اطراف نیز هر کدام فرهنگ منحصر به فرد خود را دارند؛ از فرهنگ ساساک در لومبوک تا سنت‌های دریانوردی در جزایر گیلی.

آب و هوا و بهترین زمان سفر به این منطقه

بالی و جزایر اطراف آن دارای آب و هوای گرمسیری هستند با دو فصل مشخص: فصل خشک (مه تا سپتامبر) و فصل بارانی (اکتبر تا آوریل). دمای هوا در طول سال نسبتاً ثابت است و بین ۲۳ تا ۳۳ درجه سانتی‌گراد متغیر است. بهترین زمان برای سفر به این منطقه، فصل خشک است که آسمان صاف و بارندگی کمتر است. ماه‌های ژوئن تا آگوست (تیر تا شهریور) اوج فصل گردشگری محسوب می‌شوند، اما اگر می‌خواهید از شلوغی اجتناب کنید، ماه‌های مه و سپتامبر (اردیبهشت و شهریور) گزینه‌های مناسبی هستند. فصل بارانی نیز زیبایی خاص خود را دارد؛ طبیعت سرسبزتر است و قیمت‌ها پایین‌تر، اما باید آماده بارش‌های کوتاه و گاه شدید باشید.

نحوه سفر بین جزایر و سیستم حمل و نقل

سفر بین جزایر اندونزی عمدتاً از طریق قایق و هواپیما انجام می‌شود. فرودگاه بین‌المللی نگوراه رای در دنپاسار، مرکز بالی، مهمترین نقطه ورود به این منطقه است. برای سفر به جزایر نزدیک مانند نوسا و گیلی، قایق‌های سریع (fast boat) گزینه محبوبی هستند که از بندرهای مختلف بالی مانند سانور، پادانگ بای و سرانگان حرکت می‌کنند. برای سفر به جزایر دورتر مانند لومبوک، فلورس و کومودو، می‌توانید از پروازهای داخلی استفاده کنید. در داخل جزایر، گزینه‌های متنوعی برای حمل و نقل وجود دارد: در بالی می‌توانید موتورسیکلت کرایه کنید، از تاکسی استفاده کنید یا راننده شخصی بگیرید. در جزایر گیلی وسایل نقلیه موتوری ممنوع است و حمل و نقل با دوچرخه یا کالسکه‌های اسبی (cidomo) انجام می‌شود.

جزیره بالی؛ مروارید اندونزی

بالی با طبیعت خیره‌کننده‌اش به “جزیره خدایان” معروف است. سواحل بالی مانند کوتا، سمینیاک و نوسا دوا با شن‌های سفید و طلایی و امواج مناسب برای موج‌سواری شهرت جهانی دارند. در شمال جزیره، سواحل سیاه آتشفشانی لوینا چشم‌اندازی متفاوت ارائه می‌دهند. آبشارهای متعدد بالی از جمله آبشار گیت گیت، سکومپول، تگنونگان و آلاس کدیاتون در میان جنگل‌های انبوه استوایی پنهان شده‌اند. کوه آتشفشانی باتور و آگونگ، دو نماد طبیعی بالی، چشم‌اندازهای حیرت‌انگیزی را به گردشگران هدیه می‌دهند. تراس‌های برنج تگالالانگ و جاتیلوویه با شالیزارهای پلکانی سرسبز، از زیباترین مناظر کشاورزی جهان هستند که در میراث جهانی یونسکو نیز ثبت شده‌اند. گردشگران همچنین می‌توانند از معابد بالی بازدید کنند که هر کدام داستان و معماری منحصر به فردی دارند.

موقعیت، دسترسی و تاریخچه جزایر اندونزی

مجمع‌الجزایر گیلی؛ بهشت آرامش و غواصی

جزیره گیلی تراوانگان؛ مرکز تفریحات و زندگی شبانه

گیلی تراوانگان، بزرگترین و پرجنب‌وجوش‌ترین جزیره در میان سه جزیره اصلی گیلی است که در شمال غربی لومبوک قرار دارد. این جزیره با ساحل‌های شنی سفید، آب‌های فیروزه‌ای شفاف و مراکز غواصی متعدد، مقصدی محبوب برای گردشگران جوان است. خیابان ساحلی پر از کافه‌ها و رستوران‌های متنوع است که تا پاسی از شب فعال هستند. مهمانی‌های ساحلی، کنسرت‌های موسیقی زنده و رقص آتش از جاذبه‌های شبانه این جزیره هستند. با این حال، گیلی تراوانگان تنها محدود به زندگی شبانه نیست؛ مراکز یوگا، اسپا و فعالیت‌های آبی متنوعی مانند کایاک، پدل بورد و اسنورکلینگ نیز در این جزیره وجود دارد. نکته جالب توجه درباره گیلی تراوانگان و سایر جزایر گیلی، ممنوعیت استفاده از وسایل نقلیه موتوری است که فضایی آرام و بدون آلودگی صوتی ایجاد کرده است.

جزیره گیلی منو؛ آرامش مطلق و سواحل بکر

گیلی منو، کوچکترین جزیره در میان سه جزیره اصلی گیلی، بهشتی آرام و دور از هیاهوی زندگی مدرن است. این جزیره با جمعیت کمتر از ۵۰۰ نفر، مکانی ایده‌آل برای کسانی است که به دنبال آرامش، سکوت و خلوت هستند. سواحل دست‌نخورده با شن‌های سفید و آب‌های شفاف، امکان شنا و آفتاب گرفتن در محیطی خصوصی را فراهم می‌کند. اقامتگاه‌های گیلی منو عمدتاً بانگالوهای سنتی و ویلاهای کوچک هستند که در میان نخل‌های نارگیل پنهان شده‌اند. در این جزیره خبری از مراکز خرید و زندگی شبانه پررونق نیست، اما رستوران‌های ساحلی کوچک با غذاهای دریایی تازه، تجربه‌ای لذت‌بخش را برای گردشگران فراهم می‌کنند. پیاده‌روی دور جزیره در کمتر از دو ساعت امکان‌پذیر است و می‌توانید از مناظر دریایی خیره‌کننده و غروب آفتاب افسانه‌ای آن لذت ببرید.

جزیره گیلی ایر؛ بهشت غواصان و عاشقان مرجان

گیلی ایر، دومین جزیره بزرگ در مجموعه گیلی، به بهشت غواصان معروف است. آب‌های شفاف اطراف این جزیره، خانه بیش از ۳۵۰ گونه مرجان و صدها گونه ماهی رنگارنگ است. مشهورترین جاذبه زیر آب گیلی ایر، مجسمه‌های زیر آبی است که به عنوان بخشی از پروژه حفاظت از مرجان‌ها نصب شده‌اند. این جزیره دارای بیش از ۲۰ سایت غواصی در سطوح مختلف است که برای مبتدیان تا غواصان حرفه‌ای مناسب هستند. لاک‌پشت‌های دریایی به طور منظم در آب‌های اطراف گیلی ایر دیده می‌شوند و شنا کردن در کنار این موجودات، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی است. مرکز حفاظت از لاک‌پشت در این جزیره، به حفاظت و تکثیر لاک‌پشت‌های دریایی می‌پردازد و بازدیدکنندگان می‌توانند در برنامه‌های آزادسازی بچه لاک‌پشت‌ها به دریا شرکت کنند. فضای گیلی ایر متعادلی از آرامش و سرگرمی را ارائه می‌دهد؛ نه به شلوغی گیلی تراوانگان است و نه به سکوت گیلی منو.

جزیره گیلی گده و جاذبه‌های طبیعی آن

گیلی گده، که گاهی به عنوان “گیلی بزرگ” شناخته می‌شود (گده در زبان محلی به معنای بزرگ است)، بخشی از مجموعه جزایر گیلی کوچکتر در شمال شرقی لومبوک است که کمتر شناخته شده و توسعه یافته است. این جزیره با طبیعت بکر و دست‌نخورده، مقصدی ایده‌آل برای ماجراجویان و دوستداران طبیعت است. جنگل‌های مانگرو در ساحل شرقی جزیره، زیستگاه پرندگان متنوع و محل مناسبی برای قایق‌سواری با کایاک است. تپه‌های مرتفع مرکز جزیره، چشم‌اندازی پانورامیک از دریا و جزایر اطراف را فراهم می‌کنند. آبگرم‌های طبیعی در شمال جزیره، محلی برای استراحت و درمان طبیعی هستند. روستاهای ماهیگیری سنتی در گیلی گده، فرصتی برای آشنایی با سبک زندگی محلی و فرهنگ ساساک فراهم می‌کنند. امکانات گردشگری در این جزیره محدود است و اقامتگاه‌ها عمدتاً ساده و سنتی هستند، اما همین سادگی و دوری از هیاهوی گردشگری انبوه، جذابیت اصلی گیلی گده محسوب می‌شود.

جزایر نوسا؛ زیبایی‌های پنهان نزدیک بالی

جزیره نوسا لمبونگان؛ ساحل‌های طلایی و آب‌های فیروزه‌ای

نوسا لمبونگان، بزرگترین جزیره در مجموعه جزایر نوسا، تنها ۳۰ دقیقه با قایق از جنوب شرقی بالی فاصله دارد. این جزیره با ساحل‌های طلایی، آب‌های فیروزه‌ای شفاف و امواج آرام، مقصدی ایده‌آل برای خانواده‌ها و کسانی است که به دنبال تعطیلاتی آرام هستند. ساحل دریم بیچ (Dream Beach) و ساحل ماشروم (Mushroom Bay) از مشهورترین سواحل این جزیره هستند که برای شنا و آفتاب گرفتن مناسب‌اند. یکی از جاذبه‌های منحصر به فرد نوسا لمبونگان، استخر طبیعی دیواره صخره‌ای (Devil’s Tear) است که امواج اقیانوس با برخورد به صخره‌ها، فواره‌های طبیعی زیبایی ایجاد می‌کنند. پل معلق زرد که نوسا لمبونگان را به جزیره کوچک نوسا چنینگان متصل می‌کند، یکی از نمادهای اصلی این منطقه است. این جزیره همچنین مکانی عالی برای اسنورکلینگ و غواصی است، با مناطقی مانند مانتا پوینت که می‌توانید سفره ماهی‌های غول‌پیکر را مشاهده کنید.

نوسا چنینگان؛ پل زرد معروف و مناظر خیره‌کننده

نوسا چنینگان، کوچکترین جزیره در مجموعه نوسا، به واسطه پل زرد معلق معروفش شناخته می‌شود که آن را به نوسا لمبونگان متصل می‌کند. این پل که بر فراز آب‌های فیروزه‌ای قرار گرفته، یکی از نقاط عکاسی محبوب در اینستاگرام است. با وجود اندازه کوچک، این جزیره دارای جاذبه‌های طبیعی چشمگیری است. صخره‌های آهکی بلند در ساحل غربی، چشم‌اندازهای دراماتیکی را ایجاد کرده‌اند. آب‌های کم‌عمق و شفاف اطراف جزیره، مکانی ایده‌آل برای اسنورکلینگ و مشاهده ماهی‌های رنگارنگ است. خانه درختی معروف نوسا چنینگان، محلی برای تماشای غروب آفتاب خیره‌کننده است. این جزیره همچنین دارای یک معبد کوچک به نام پورا سکتی است که روی صخره‌ای مشرف به دریا قرار دارد. نوسا چنینگان فاقد اقامتگاه است و معمولاً به عنوان گشت روزانه از نوسا لمبونگان بازدید می‌شود.

جزیره نوسا پنیدا؛ صخره‌های عظیم و سواحل بکر

نوسا پنیدا، بزرگترین و وحشی‌ترین جزیره در مجموعه نوسا، در سال‌های اخیر به یکی از مقاصد محبوب عکاسان و ماجراجویان تبدیل شده است. صخره‌های عظیم و دراماتیک این جزیره، چشم‌اندازهایی خلق کرده‌اند که در هیچ جای دیگری نمی‌توان یافت. ساحل کلینگکینگ (Kelingking Beach) با صخره‌ای به شکل تی‌رکس و ساحل سفید زیر آن، معروف‌ترین نقطه عکاسی نوسا پنیدا است. ساحل دایاموند (Diamond Beach) و ساحل آتوه (Atuh Beach) نیز با صخره‌های منحصر به فرد و آب‌های کریستالی، مناظر خیره‌کننده‌ای را ارائه می‌دهند. چشمه طبیعی آنگل بیلابونگ (Angel’s Billabong) و استخر طبیعی بروکن بیچ (Broken Beach)، از دیگر شگفتی‌های طبیعی این جزیره هستند. نوسا پنیدا همچنین یکی از معدود مکان‌هایی است که می‌توانید ماهی‌های مولا مولا (ماهی ماه) غول‌پیکر را در فصل مناسب (جولای تا اکتبر) مشاهده کنید.

فعالیت‌های تفریحی و ماجراجویانه در جزایر نوسا

جزایر نوسا طیف گسترده‌ای از فعالیت‌های تفریحی و ماجراجویانه را برای گردشگران فراهم می‌کنند. غواصی و اسنورکلینگ در آب‌های شفاف این جزایر، امکان مشاهده مرجان‌های رنگارنگ، لاک‌پشت‌های دریایی، سفره ماهی‌ها و در فصل مناسب، ماهی‌های مولا مولا را فراهم می‌کند. موج‌سواری در سواحل جنوبی نوسا لمبونگان برای موج‌سواران با تجربه مناسب است. کایاک و پدل بورد در آب‌های آرام خلیج‌های کوچک، فعالیتی لذت‌بخش برای همه سنین است. پیاده‌روی در مسیرهای طبیعی نوسا پنیدا، فرصتی برای کشف مناظر پنهان و تماشای پرندگان بومی فراهم می‌کند. گشت با موتورسیکلت در جاده‌های نوسا پنیدا، روشی محبوب برای گشت و گذار در این جزیره بزرگ است. غار‌نوردی در غارهای آهکی نوسا پنیدا مانند غار گویا لاواه (Goa Lawah)، تجربه‌ای هیجان‌انگیز است. تماشای پرندگان در پناهگاه پرندگان نوسا پنیدا، فرصتی برای دیدن گونه‌های کمیاب مانند مینای بالی (پرنده در معرض انقراض) فراهم می‌کند.

پیشنهاد مطالعه: جزایر مالدیو؛ بهترین جزیره مالدیو برای توریست ها

جزایر بزرگ اطراف بالی

جزیره جاوا؛ مرکز فرهنگی و تاریخی اندونزی

جاوا، پرجمعیت‌ترین جزیره اندونزی و قلب فرهنگی و تاریخی این کشور است که در غرب بالی قرار دارد. این جزیره خانه معابد باستانی بوروبودور و پرامبانان است که هر دو در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌اند. بوروبودور، بزرگترین معبد بودایی جهان، با مجسمه‌ها و نقش برجسته‌های پیچیده، شاهکاری از معماری قرن نهم میلادی است. پرامبانان، مجموعه‌ای از معابد هندو مربوط به قرن نهم، با برج‌های بلند و تزئینات ظریف، یادآور معماری هند جنوبی است. کوه‌های آتشفشانی متعدد جاوا مانند برومو، مراپی و ایجن، مقاصدی محبوب برای کوهنوردان و عکاسان هستند. شهر جوگجاکارتا، مرکز فرهنگی جاوا، با کاخ سلطنتی (کراتون)، هنرهای سنتی مانند باتیک و نمایش‌های واینگ (تئاتر سایه) شناخته می‌شود. جاکارتا، پایتخت اندونزی، شهری مدرن با آسمان‌خراش‌ها، مراکز خرید لوکس و موزه‌های متعدد است که تاریخ غنی کشور را به نمایش می‌گذارد.

جزیره لومبوک؛ همسایه آرام بالی با سواحل دست‌نخورده

لومبوک، جزیره‌ای است که در شرق بالی قرار دارد و با تنگه لومبوک از آن جدا می‌شود. این جزیره اغلب به عنوان “بالی ۲۰ سال پیش” توصیف می‌شود؛ با طبیعت بکر و توسعه گردشگری کمتر. لومبوک دارای سواحل دست‌نخورده با شن‌های سفید و آب‌های کریستالی است که سنگاگی، کوتا لومبوک و تانجونگ آن از مشهورترین آنها هستند. کوه رینجانی، دومین کوه بلند اندونزی با ارتفاع ۳,۷۲۶ متر، در مرکز جزیره قرار دارد و دریاچه آتشفشانی زیبایی در دهانه آن وجود دارد. صعود به این کوه، یکی از بهترین مسیرهای کوهنوردی در جنوب شرق آسیا محسوب می‌شود. آبشارهای متعدد لومبوک مانند سندانگ گیله و تیو کلپ، در میان جنگل‌های استوایی پنهان شده‌اند. فرهنگ ساساک، فرهنگ بومی لومبوک، با روستاهای سنتی، صنایع دستی و مراسم آیینی خاص خود، تجربه‌ای متفاوت از بالی ارائه می‌دهد. پارک آبی پوشانگ، بزرگترین پارک آبی لومبوک، مکانی عالی برای تفریح خانوادگی است.

جزیره فلورس؛ طبیعت وحشی و روستاهای سنتی

جزیره فلورس در شرق بالی و در استان نوسا تنگارا شرقی قرار دارد و به خاطر طبیعت وحشی، روستاهای سنتی و تنوع فرهنگی شناخته می‌شود. دریاچه‌های رنگارنگ کلیموتو، مشهورترین جاذبه فلورس، سه دریاچه آتشفشانی با رنگ‌های متفاوت (سیاه، فیروزه‌ای و قرمز) هستند که رنگ آنها به دلیل واکنش‌های شیمیایی مختلف تغییر می‌کند. روستاهای سنتی واتوبلاپی و بنا با خانه‌های سقف کاهگلی و فرهنگ زنده، پنجره‌ای به گذشته فراهم می‌کنند. غارهای لیانگ بوا، محل کشف فسیل‌های هومو فلورسینسیس (انسان هابیت) است که تاریخ بشر در این منطقه را به ۱۸,۰۰۰ سال پیش می‌رساند. لابوان باجو، روستای شناور در غرب فلورس، خانه ماهیگیران باجو (کولی‌های دریا) است که زندگی کاملاً وابسته به دریا دارند. کانگاوا، منطقه‌ای در شرق فلورس، با سواحل سیاه آتشفشانی و آب‌های فیروزه‌ای، مقصدی در حال ظهور برای گردشگران ماجراجو است.

جزیره منجانگان؛ بهشت حیات وحش و غواصی

جزیره منجانگان، جزیره‌ای کوچک در شمال غربی بالی است که بخشی از پارک ملی بالی بارات را تشکیل می‌دهد. نام این جزیره به معنای “جزیره گوزن” است، زیرا گوزن‌های جاوه‌ای به صورت طبیعی در این جزیره زندگی می‌کنند و می‌توانید آنها را در حال چرا در نزدیکی ساحل مشاهده کنید. منجانگان به عنوان یکی از بهترین مکان‌های غواصی بالی شناخته می‌شود، با دیواره‌های مرجانی عمیق، تنوع زیستی دریایی غنی و شفافیت آب فوق‌العاده. بیش از ۲۰۰ گونه مرجان و صدها گونه ماهی در آب‌های اطراف این جزیره زندگی می‌کنند. معبد پورا گیلی کنچانا، معبدی زیبا روی صخره‌ای در ساحل جزیره، یکی از ۹ معبد دریایی مقدس بالی است. منجانگان معمولاً به صورت گشت یک روزه از بالی بازدید می‌شود و امکانات اقامتی در خود جزیره محدود است. پارک ملی بالی بارات که منجانگان بخشی از آن است، زیستگاه گونه‌های متنوع پرندگان، پستانداران و خزندگان است و فرصت‌های عالی برای مشاهده حیات وحش فراهم می‌کند.

جزایر کومودو و مویو؛ خانه اژدهای کومودو

پارک ملی کومودو و اژدهای افسانه‌ای آن

پارک ملی کومودو، میراث جهانی یونسکو و یکی از عجایب طبیعی هفتگانه جدید، مجموعه‌ای از جزایر در شرق بالی است که خانه بزرگترین مارمولک زنده جهان، اژدهای کومودو، می‌باشد. این پارک شامل سه جزیره اصلی کومودو، رینکا و پادار و چندین جزیره کوچکتر است. اژدهای کومودو، با طول بیش از ۳ متر و وزن تا ۷۰ کیلوگرم، شکارچی قدرتمندی است که می‌تواند گوزن، گراز وحشی و حتی بوفالو را شکار کند. بزاق سمی این جانور باعث می‌شود حتی زخم‌های کوچک ناشی از گاز گرفتن آن می‌تواند کشنده باشد. بازدیدکنندگان می‌توانند با همراهی راهنمایان مجرب، در مسیرهای مشخص به مشاهده این جانوران بپردازند. جزیره پادار، با چشم‌انداز پانورامیک خلیج‌های به شکل نعل اسب و تپه‌های سرسبز، یکی از نقاط عکاسی معروف اندونزی است. ساحل صورتی در جزیره کومودو، یکی از معدود ساحل‌های صورتی جهان است که رنگ آن ناشی از ترکیب شن سفید با قطعات ریز مرجان قرمز است.

جزیره مویو؛ طبیعت بکر و آبشارهای پنهان

جزیره مویو، جزیره‌ای کمتر شناخته شده در شرق بالی و در نزدیکی سومباوا است که به خاطر طبیعت دست‌نخورده، جنگل‌های بارانی و آبشارهای پنهان شهرت دارد. بیش از ۸۵ درصد این جزیره به عنوان ذخیره‌گاه حیات وحش حفاظت می‌شود و زیستگاه گونه‌های متنوع پرندگان، پستانداران و خزندگان است. آبشار ماتا جیتو (چشمه خدا)، مشهورترین جاذبه طبیعی مویو، آبشاری چند طبقه با استخرهای طبیعی آبی روشن است که در میان جنگل انبوه پنهان شده. سواحل خلوت و دست‌نخورده مویو با شن‌های سفید و آب‌های شفاف، مکانی ایده‌آل برای استراحت و آرامش هستند. این جزیره همچنین مقصدی لوکس محسوب می‌شود، زیرا میزبان اقامتگاه‌های اکولوژیک گران‌قیمت است که مورد توجه افراد مشهور و ثروتمند قرار گرفته است. پیاده‌روی در جنگل‌های بارانی مویو، فرصتی برای مشاهده گونه‌های بومی گیاهی و جانوری فراهم می‌کند. روستاهای کوچک ماهیگیری در سواحل مویو، امکان آشنایی با سبک زندگی سنتی ساکنان جزیره را فراهم می‌کنند.

غواصی و حیات دریایی در آب‌های کومودو

آب‌های اطراف پارک ملی کومودو، یکی از غنی‌ترین و متنوع‌ترین اکوسیستم‌های دریایی جهان را در خود جای داده است و به همین دلیل به عنوان یکی از برترین مقاصد غواصی جهان شناخته می‌شود. بیش از ۱,۰۰۰ گونه ماهی و ۲۶۰ گونه مرجان در این منطقه زندگی می‌کنند. جریان‌های قوی اقیانوسی در تنگه‌های بین جزایر، مواد مغذی فراوانی را با خود می‌آورند که باعث رونق حیات دریایی می‌شود. سایت‌های غواصی متنوعی در منطقه وجود دارد، از جمله باتو بولونگ با دیواره‌های مرجانی عمیق، کاستل راک با تجمع ماهی‌های بزرگ و کریستال راک با تنوع بی‌نظیر زیستی. گونه‌های بزرگ دریایی مانند کوسه‌های چکشی، سفره ماهی‌های مانتا، دلفین‌ها و نهنگ‌های کوچک به طور منظم در این آب‌ها مشاهده می‌شوند. مانتا پوینت در شمال جزیره کومودو، یکی از معدود مکان‌هایی در جهان است که می‌توانید با اطمینان بالا، سفره ماهی‌های مانتا را در تمام طول سال مشاهده کنید. غواصی در آب‌های کومودو به دلیل جریان‌های قوی و شرایط گاه چالش‌برانگیز، بیشتر برای غواصان با تجربه مناسب است، اما سایت‌های آرام‌تری نیز برای مبتدیان وجود دارد.

نکات ایمنی و راهنمای بازدید از این جزایر

بازدید از جزایر کومودو و مویو نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و رعایت نکات ایمنی است. برای بازدید از پارک ملی کومودو، حتماً از راهنمایان رسمی پارک استفاده کنید. این راهنمایان آموزش‌دیده هستند و می‌دانند چگونه با اژدهای کومودو برخورد کنند. هرگز به تنهایی در مسیرهای پارک قدم نزنید و همیشه فاصله ایمن (حداقل ۵ متر) را با اژدهاها حفظ کنید. اژدهای کومودو می‌تواند با سرعت تا ۲۰ کیلومتر در ساعت بدود، پس هرگز آنها را دست کم نگیرید. در فصل جفت‌گیری (مه تا آگوست)، اژدهاها تهاجمی‌تر هستند، پس مراقبت بیشتری لازم است. برای سفر به این جزایر، می‌توانید از تورهای چند روزه با قایق (liveaboard) استفاده کنید یا در لابوان باجو اقامت کرده و گشت‌های روزانه به جزایر داشته باشید. بهترین زمان برای بازدید از این منطقه، فصل خشک (آوریل تا نوامبر) است. در هنگام غواصی، حتماً با شرکت‌های معتبر و دارای مجوز همکاری کنید و به توصیه‌های مربیان غواصی درباره جریان‌های آب توجه کنید. در جزیره مویو، مراقب حشرات و حیوانات وحشی باشید و همیشه آب و غذای کافی همراه داشته باشید، زیرا امکانات در بیشتر نقاط جزیره محدود است.